Sevdalar Kilitli Sandığında.
Malatya’nın köyünden Zeynep’ in hikayesi. Beş çocuklu bir ailenin kızı. Talihsizliği belki de kız çocuğu oluşu. Hani kız kısmı okuyup ta ne yapacak ? Yetmiyor gibi, sebepte çok ikna edicisinden. Çiftçi baba defter alsa kalemi, kalem alsa pabucu, nereden alacak ? Tek de Zeynep değil çocuğu. Karınlarını doyuruyor ya, o en büyük başarısı babanın. Zaten on altısına gelmeden kısmeti de çıkacak Zeynep ‘in. Bir tabak eksilecek sofradan. O zamana dek ya tarla’ da çalışacak, ya da koyunları güdecek. a
Hem kalabalıkta aile. Eli iş gören küçük kadın, hiç de fena değil köy yerinde. Bakıp duracak her gün. Okula gidenlerin peşi sıra. Defterin, kalemin, siyah önlüğün hayalini kuracak, uykuya dalmadan önce. Kitap kokusu sızlatacak burnunun direğini. Günler, aylar birbirini kovalaya dursun. Tek harf öğrenmeden büyüyüp gidecek Zeynep.
Kalbi de onunla birlikte, sevdayı yüklenecek kadar, sevecek kadar büyüyecek. Ayıptır köy yerinde. Öyle buluşmalar ne kelime ? Sevdalar kilitli sandığında, yürekte gizlenmekte. Tek harf öğrenmeden, sevdasını dökemeden kaleme, utanıp söyleyemeden sevdiğini, evlendirirler gencin biriyle. Zeynep mutlu, en azından evlenmiştir sevdiğiyle. Ama, yüreğinin bir kenarına gömdüğü okuma sevdasını, sevdalısına kavuşmanın mutluluğu bile dindiremez. Evladı olmuştur. Üstelik beş tane. Evlat sevgisi bu. Neyle kıyaslanabilir ki?
Evlatlarına duyduğu sevgi bile, okuma sevdasının dinmesine yetmeyecektir zaman geçtikçe. Çocukları büyüyüp okul çağına geldikçe, yüreği başka çarpar Zeynep ‘in her seferinde. Çocukları okuyup ,yazdıkça ve tek harf bilmediğinden ,onlara yardım edemediğinden, tutkusu, mahcubiyeti, yoksulluğa ve babasına isyanı büyümektedir. Beş çocuğunu da okutmuş, Üniversite eğitimlerini tamamlayıp, elleri ekmek tutana dek evlatları için hiç bir fedakarlıktan kaçınmamıştır Zeynep.. Üstelik pek de idare bilmeyen bir eşle, tek harf, tek hesap bilmeden, geçindirmiştir evini.
80′ li yıllarda, ev hanımlarının çoğunun evlerinde deri kesip, aile bütçelerine katkıda bulunup, deri atölyelerinin zenginleştiği dönemde deri de kesmiş, ekmek kavgası da vermiştir Zeynep.
Zeynep artık ellili yaşlarında… Anneanne bile olmuştur. Ama çocukları pek de üstünde durmamıştır. Annelerinin okur – yazar olmayışının. Biri bir türlü, biri öbür türlü, öğretmeye çalışsa da okumayı söktüremeden, bir kenara çekilmiştir. Kendini yetiştirmiş, zeki bir kadın olduğundan belki de çocukları eksikliğini hissetmemiş bu durumun. Bir yere gidilecekse ,oğulları götürmüş, getirmiş. Otobüse her binmesi gerektiğinde hep sormuş. Yanlış duraklarda indiği çok olmuş. Hiç vazgeçmemiş ama hep bir fırsat kovalamış. Şimdiye kadar zamanını ayıramamış.
Beş çocuk, geçim derdi, ekmek kavgası derken ertelenmiş okuma sevdası, Ta ki M.E.B. ‘nın ” OKUMA- YAZMA BİLMEYEN KALMASIN !”.KAMPANYASI!”. Oluşturulana dek. Zeynep ce…